-
1 deafen
[dɛfn]vt* * *verb (to make hearing difficult; to have an unpleasant effect on the hearing: I was deafened by the noise in there!) ogłuszyć -
2 stun
[stʌn]vt* * *past tense, past participle - stunned; verb1) (to make unconscious or knock senseless eg by a blow on the head: The blow stunned him.) ogłuszyć2) (to shock or astonish: He was stunned by the news of her death.) oszołomić•- stunning -
3 daze
См. также в других словарях:
ogłuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłuszaćam, ogłuszaća, ogłuszaćają, ogłuszaćany {{/stl 8}}– ogłuszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ogłuszaćszę, ogłuszaćszy, ogłuszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłuszyć — dk VIb, ogłuszyćszę, ogłuszyćszysz, ogłusz, ogłuszyćszył, ogłuszyćszony ogłuszać ndk I, ogłuszyćam, ogłuszyćasz, ogłuszyćają, ogłuszyćaj, ogłuszyćał, ogłuszyćany 1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np.… … Słownik języka polskiego